* ما باید آرمان‌ها را دنبال کنیم. معتقدم بخش قابل‌توجهی از مشکلات جامعه آنجا آغاز می‌شود که آرمان‌ها را کنار می‌گذاریم و امیال را جایگزین می‌کنیم. وقتی امیال در اولویت باشد، می‌گوییم که در همه شرایط من و حرف من باید باشد بدون توجه به آنکه به اقتضای آن شرایط نیازمند چه تخصص‌هایی هستیم. این درحالی است که نماینده مجلس در عملکرد خود باید به آرمان‌ها وفادار باشد.

*در این موضوع که فساد و تبعیض ارکان حکومت را سست می‌کنند تردیدی نیست و مبارزه با این دو مساله اجتناب‌ناپذیر است و این‌ها باید دنبال شود. اما مشکل در پذیرش این مفاهیم در کلام و شعار نیست و در چگونگی طراحی و دنبال کردن آن است. ممکن است دو گروه از صدق دل درباره مبارزه با فساد صحبت کنند اما یکی از این دو، مصوبه‌ای را بگذراند که در دل آن رانت وجود دارد. هنر مجلس یازدهم باید این باشد که در مصوبه‌های خود رانت ایجاد نکند و از ظرفیت تقنینی خود برای رانت‌زدایی و پیشگیری از فساد استفاده کند و شفافیت‌ها را افزایش دهد. در این صورت است که می‌تواند وارد فاز مبارزه با فساد شود.شما مطمئن باشید که هیچ مجلسی از شعار مبارزه با فساد و تبعیض عدول نمی‌کند اما مهم این است که برای عمل به این شعار چه برنامه‌ای را پیش می‌برد.

* اگر شائبه‌ای درباره یک فرد اظهرمن الشمس باشد، نمی‌توانم چشم‌پوشی کنم. حساسیت‌ها هم به نسبت جایگاه‌هایی که می‌خواهیم انتخاب کنیم متفاوت است. به هرحال اثرگذاری جایگاه‌ها هم متفاوت است از این رو میزان حساسیت انتخاب رئیس مجلس با نایب‌رئیس یا منشی یک کمیسیون با هم فرق دارد. من روی انتخاب رئیس مجلس حساسیت جدی به خرج خواهم داد.

*درخصوص کسی اگر ابهام داشته باشم و این ابهام در زمینه آن فرد برطرف نشده باشد، به او رای نخواهم داد. یکی از دلایلی که خودم را به‌عنوان نامزد ریاست مجلس معرفی کرده‌ام، اعتقادم بر حساس بودن این جایگاه است. حتما در این جایگاه مساله پاکدستی و همچنین تخصص اهمیت دارد.

*از نظر من رئیس مجلس در جایگاه هماهنگ‌کننده و سخنگو به مفهوم اداره‌کننده جلسات مجلس باید فعالیت کند و او رئیس نمایندگان نیست. اینکه نهاد مجلس ضعیف شود و رئیس مجلس تقویت، خلاف مردم‌سالاری است. از این‌رو با عبور از انتخابات، کدورتی نباید بین منتخبین باشد. البته در هر گروه رقابت وجود دارد و امر خوبی است و از سازوکارهای پیشرفت است منتها بدون کدورت. اینکه در یک جبهه و جریان گروه‌های نزدیک به هم قرار دارند و در میان هرکدام از آنها نامزدی برای ریاست مجلس وجود دارد، الزاما به معنای اختلاف نیست. اختلاف آنجاست که پس از تعیین جایگاه هیات‌رئیسه، بخواهیم به جای همکاری به‌دنبال تخریب هم باشیم.

*اغلب مدیران شاخص دولت نهم و دهم که نامزد انتخابات مجلس شدند رای آوردند. در همین مجلس ۸ عضو کابینه دولت نهم و دهم، ۹ استاندار، تعداد قابل‌توجهی از معاونان وزرا، فرمانداران و مدیران دوره احمدی‌نژاد رای آوردند و از منتخبان مجلس یازدهم هستند. می‌توانم بگویم که بالغ بر ۵۰ نفر هستند. این افراد با هم فصل مشترک دارند و باهم سال‌ها همکاری کرده‌اند. وقتی مردم بعد از گذشت چند سال از پایان کار دولت احمدی‌نژاد آنها را نادیده نگرفتند و به آنها رای دادند، آیا منتخبان باید خودشان را نادیده بگیرند؟ نه. بنابراین ما با هم جلساتی داریم اما آن جلسات فقط محدود به مدیران و وزیران دولت نهم و دهم که برای مجلس انتخاب شده‌اند، نیست و صرفا آمال این افراد نیز دولت نهم و دهم نیست. بخش قابل‌توجهی از نمایندگان منتخب با سنجش سلوک رفتاری و عملکردی مدیران دولت نهم و دهم، نسبت به همکاری و همگرایی ابراز تمایل می‌کنند و ما هم استقبال می‌کنیم. تعداد زیادی از نمایندگان ادوار که به مجلس یازدهم راه یافته‌اند هم ازجمله مدافعان دولت نهم و دهم هستند.

*صراحتا می‌گویم تمام تصمیمات اقتصادی نظیر اصلاح بودجه، اصلاح حامل‌های انرژی و مواردی از این دست، باید با قانون‌گذاری مجلس صورت گیرد. اگر نحوه اجرای هر کدام از سیاست‌ها و قوانین مغایر با اصول اساسی باشد، مجلس باید با صدای بلند مخالفت کند. اگر در دولت دهم، تصمیمی در ستاد تدابیر ویژه اقتصادی اتخاذ می‌شد، تمام ارکان و نهادهای ذی‌ربط نظیر مجلس، دیوان محاسبات و... این حق را داشتند که دولت را مورد سوال قرار دهند که به شدت حتی در سطحی‌ترین تصمیمات این بازخواست صورت می‌گرفت. متاسفانه در مجلس کنونی، تصمیمات نامناسب اتخاذشده با سکوت مجلس همراه شده و در نتیجه به زندگی و معیشت مردم آسیب زد.

*[درپاسخ به واکنش شما به تصمیمات احتمالی بدون هماهنگی با مجلس در شورای هماهنگی اقتصادی]حتما از تریبون مجلس استفاده خواهم کرد و نسبت به آن تصمیم اعتراض می‌کنم. من نمی‌توانم به‌جای دیگر نمایندگان تصمیم بگیرم و ابراز نظر کنم، اما حتما نظرات خودم را بدون هیچ لکنتی بیان خواهم کرد.

*بگذارید این موضوع را کمی روشن کنم، ما از سال ۱۳۸۹ تحریم‌های شدیدی در اقتصاد داشتیم، اما این تحریم‌ها با ابزارهای مکمل همراه بود. اگر شما کتاب «هنر تحریم‌ها» ریچارد نفیو را مطالعه کرده باشید، بر این موضوع تاکید می‌کند که برای اثرگذاری تحریم‌ها، از ظرفیت‌هایی نظیر گروه اقدام ویژه مالی استفاده می‌کند. نکته دیگر اینکه قبل از ورود بنده به وزارت اقتصاد، قانون مبارزه با پولشویی تصویب شده بود. آیین‌نامه اجرایی در دوره فعالیتم به‌عنوان وزیر اقتصاد تصویب شد. در نهایت گروه مالی اقدام ویژه، فشارهای خود را متناسب با تحریم‌ها افزایش می‌داد.

*نهادهایی مانند FATF دو کارکرد دارند؛ یک کارکرد اقتصادی و دیگری امنیتی. رئیس این نهاد، سال‌ها در اداره خزانه‌داری و بخش ضدتحریم کار می‌کرد. مشکل این است که ما تنها یک بعد را در نظر می‌گیریم و به بعد دیگر توجهی نمی‌کنیم. در سال‌هایی که ما قانون مبارزه با پولشویی را تصویب کردیم، ایران را در بخش اقدام متقابل قرار داد. اما دلیلی که ما نمی‌توانستیم پول جابه‌جا کنیم به‌خاطر تحریم‌ها بود، نه این حرکت سیاسی FATF. وقتی کشوری وارد لیست اقدام متقابل می‌شود، سختگیری‌ها و نظارت‌ها بر این کشور بیشتر می‌شود، اما مانعی برای نقل‌وانتقال پول وجود ندارد. مانع اصلی نقل‌وانتقال پول، تحریم‌ها است. ما در سه سال اخیر در لیست اقدامات متقابل نبودیم، اما به‌دلیل تحریم‌ها عملا نمی‌توانستیم پولی جابه‌جا کنیم. اقدامFATF اگر ما در شرایط تحریمی نبودیم، چالش‌هایی را ایجاد می‌کرد، اما وقتی تحریم هستیم، هیچ اثری ندارد. البته تعامل با این نهادها اجتناب‌ناپذیر است، اما باید نوع تعامل به نحوی باشد که برای ما گشایش ایجاد کند. نکته دیگر اینکه اگر این نهادها درست عمل می‌کنند، چطور هیچ گزارشی از تامین مالی قتل جمال خاشقجی منتشر نمی‌شود؟ بسیاری از کشورها نظیر عربستان یا اسرائیل که اقدامات تروریستی انجام می‌دهند، عضو یا عضو ناظر FATFهستند، بنابراین بی شک این نهاد کارکرد سیاسی و امنیتی دارد، اما باید با این نهادها هوشیارانه وارد عمل شد و در قبال تعهدات، امتیازاتی کسب کرد.

لینک کوتاه :

برای ذخیره در کلیپ برد، در باکس بالا کلیک کنید

اشتراک گذاری در :

نظر خود را ثبت کنید

لینکستان

شغل دوم برای کارگران بیمه تلفیقی تامین اجتماعی قیمت ناودانی امروز زمر نیوز